درد

و این گونه است درد درد درد

همدم هر روزه من شده درد درد درد

روی لبانم محسوس است بوسه هر روزه درد

و این درد است که مانده و می ماند

و این درد است که شریعتی را به سخن واداشته

و درد است در برگ غوطه ور در روح

جوهرم تمام شده و درد و درد و درد است هر روز و هر روز از نو آغاز می شود

صدای درد در خش خش برگ های زمستانی هر روزه به من شهادت می دهند

هر روزه به من شهادت می دهند که آرزویم درد شده

خدای من رهایی ده

رهایی ده از این درد  مرا

رهایی ده از این درد

درد...درد یک تنهایی صورتی رنگ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: